راه‌های زیادی برای کسب درآمد از طریق نویسندگی وجود دارد و تبدیل شدن به یک نویسنده آزادکار یکی از همین راه‌هاست. شیوه کار خیلی ساده است. شما به عنوان یک آزادکار به صورت پروژه به پروژه با کارفرماهای مختلف همکاری می‌کنید و برای آن‌ها می‌نویسید. حال این نوشتن می‌تواند به شکل تولید محتوای نوشتاری باشد، یا کپی رایتینگ، یا وبلاگ‌نویسی و یا هر نوع نوشتن دیگری که کارفرما بخواهد و در بازه تخصصی شما جای بگیرد.
اما در این میان یک مساله مهم وجود دارد و آن هم این است که بازار آزادکاری خیلی شلوغ است. خیلی خیلی شلوغ. کافی است در پلتفرم‌های آزادکاری چرخی بزنید تا متوجه بشوید هزاران هزار نویسنده آزادکار دیگر وجود دارند که حاضرند با کمترین قیمت ممکن و در سریع‌ترین زمان پروژه‌ها را برای کارفرما به اتمام برسانند. با این وجود، برای هر نویسنده آزادکاری ممکن است این سوال پیش بیاید که چطور می‌توان در این جمعیت پرشمار متمایز جلوه کرد و یک سر و گردن بالاتر بود؟
حقیقت این است که اکثر نویسنده‌های آزادکار، در واقع نویسنده‌های خوبی نیستند. با در نظر گرفتن این واقعیت، مسلم است که یک نویسنده آزادکار حرفه‌ای به سادگی می‌تواند خودش را از بین رقبا بالا بکشد و جایگاه خاصی در این میان پیدا کند. هر کارفرمایی که به دنبال کیفیت کار باشد، قطعا به سراغ نویسنده‌های کاربلد می‌رود. پس واضح است که شما تنها از طریق مهارت و توانایی‌های خود می‌توانید از آزادکاری پول خوبی به جیب بزنید.
مهارت‌های یک نویسنده آزادکار حرفه‌ای
ولی چطور می‌توان یک نویسنده آزادکار حرفه‌ای شد؟ چطور می‌توان به کارفرماهای مختلف ثابت کرد که شما در کار خود متخصص هستید و از دیگر آزادکارها بهتر کار می‌کنید؟ اگر شما هم این سوالات را در ذهن خود می‌پرورانید، لیست زیر می‌تواند به شما کمک کند.
دقیق باشید: یکی از راه‌های توصیف تمایز خود با دیگر آزادکارها این است که به کارفرما به طور کاملا دقیق توضیح بدهید که چطور می‌خواهید کار را انجام بدهید. همه جزئیات را در نظر بگیرید و تمام مراحل را مو به مو برای کارفرما توضیح بدهید تا او بداند که شما برای کار او وقت می‌گذارید و حوصله به خرج می‌دهید.
سوال بپرسید: شاید خیلی‌ها فکر کنند که کارفرماها از سوال پرسیدن بدشان می‌آید، در حالی که کاملا برعکس است. شما باید تا جایی که می‌توانید از دقیق‌ترین جزئیات در مورد پروژه از کارفرما سوال بپرسید. از این طریق به او می‌فهمانید که به کارش اهمیت می‌دهید و حاضرید روی کوچک‌ترین مسائل هم دقیق شوید.
در دسترس باشید: بخش بزرگی از حرفه‌ای بودن در نحوه برقراری ارتباط آزادکار با کارفرما خلاصه می‌شود. برای همین باید بکوشید که همیشه در دسترس باشید و در سریع‌ترین زمان ممکن به تماس‌ها و ایمیل‌های او پاسخ بدهید. هرگز اجازه ندهید که کارفرما احساس کند نمی‌تواند به راحتی به شما دسترسی پیدا کند.
نوشتار مرتبط: ۴ تکنیک برای این‌که فکر نکنید یک نویسنده شکست‌خورده هستید
جای تخفیف بگذارید: اکثر کارفرماها می‌کوشند تا بر سر قیمت خدمات شما چانه‌زنی کنند و این اصلا ایرادی ندارد. البته در این میان باید محدودیت‌هایی هم داشته باشید و ابدا اجازه ندهید که کارفرما کار شما را ارزان بشمارد. برخی از کارفرماها زیادی روی چانه‌زنی حساب باز می‌کنند، اما شما نباید زیر بار ارزان کار کردن بروید. می‌توانید به کارفرما کمی تخفیف بدهید اما این تخفیف نباید آن‌قدر زیاد باشد که بهای مهارت شما را پایین بیاورد. این را هم در نظر بگیرید که گاهی اوقات مجبورید برخی از پیشنهادها را به کلی کنار بگذارید.
کارفرما را در جریان بگذارید: به طور مرتب به کارفرما اطلاع بدهید که در کدام قسمت از مراحل انجام کار هستید. به این شکل به کارفرما اطمینان می‌دهید که مثل یک آزادکار حرفه‌ای کارتان را جدی می‌گیرید. نباید چنین باشد که کارفرما به سختی متوجه بشود که پروژه‌اش در چه مرحله‌ای به سر می‌برد.
بهترین کارتان را ارائه بدهید: تمام آن نویسنده‌های آزادکار ارزان قیمتی که در این سو و آن سو می‌بینید کیفیت کاری خیلی پایینی دارند. آن‌ها می‌کوشند تا سریع‌تر پروژه‌ها را به پایان برسانند و برای همین عجله می‌کنند. این عجله سبب می‌شود که مجبور شوند جزئیات کلیدی پروژه را نادیده بگیرند. شما چنین نباشید. هرگز کیفیت کارتان را فدای زمان به انجام رساندن پروژه نکنید.
اعتماد به نفس کاذب نداشته باشید: برخی از افراد به ظاهر حرفه‌ای فکر می‌کنند هر آنچه لازم است را می‌دانند و دیگر چیزی وجود ندارد که یاد بگیرند. این افراد خیال می‌کنند که امکان ندارد اشتباه کنند و هر گونه انتقادی را با تندی پاسخ می‌دهند. سعی کنید دچار اعتماد به نفس کاذب نشوید. هیچ کس همه چیز را نمی‌داند. همیشه جایی برای ارتقاء یافتن و بیشتر دانستن وجود دارد. حتی حرفه‌ای‌ها هم گاهی اشتباه می‌کنند. پس اگر کسی از شما انتقاد کرد یا ایراد گرفت، با دید منفی به آن نگاه نکنید.
نوشتار مرتبط: سایه‌ای دیدم که نگارش می‌کرد
از کارفرما بازخورد بگیرید: وقتی کارتان تمام شد و پروژه را به اتمام رساندید، حتما از کارفرما بخواهید در مورد کار شما نظر بدهد. مسلما دیدگاه کارفرما یا می‌تواند مثبت باشد یا منفی. اگر مثبت بود که به خودتان افتخار کنید اما دچار غرور نشوید. اگر هم منفی بود به خاطر بسپارید که بازخورد منفی هیچ اشکالی ندارد. از دیدگاه‌های منفی درس بگیرید تا کیفیت کار خود را بهبود ببخشید و در هر صورت فراموش نکنید که از کافرما به خاطر به اشتراک گذاشتن نظرش با شما تشکر کنید.
در برابر درخواست ایجاد تغییرات مقاومت نکنید: این را همه می‌دانیم که نوشتار کاملا به حس و حال و طرز فکر نویسنده مرتبط است. شاید آنچه شما نوشته‌اید از نظر خودتان کاملا بی‌نقص باشد اما از نظر کارفرما نیاز به تغییرات داشته باشد. به خاطر داشته باشید که این کار برای کارفرما است پس نظرات و سلایق شما در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرد و دیدگاه کارفرما در اولویت است. برای درخواست تغییرات از سوی کارفرما آمادگی داشته باشید و هر آنچه لازم است را تغییر دهید، حتی اگر خودتان با این تغییرات زیاد موافق نباشید.
از کارفرما تشکر کنید: ممکن است یک کارفرما شما را به عنوان آزادکار برای پروژه خودش انتخاب کند و البته این امکان هم وجود دارد که چنین اتفاقی نیافتد و شما تنها به عنوان یک گزینه محتمل برگزیده شوید اما در نهایت پروژه به آزادکار دیگری واگذار شود. در هر صورت یادتان باشد که از کارفرما تشکر کنید. همین که شما به عنوان یکی از آزادکارهای مورد نظر کارفرما انتخاب شده‌اید جای قدردانی دارد. حرفه‌ای‌ها این‌چنین رفتار می‌کنند. با همین رفتار ممکن است همان کارفرما دفعه بعد پروژه را به خود شما بسپارد.
پایان‌نوشت
اگر احساس می‌کنید در برخی از زمینه‌های فوق ضعف دارید و در برخی دیگر قوی‌تر هستید، اصلا خودتان را نبازید. به هر حال، یک نویسنده آزادکار حرفه‌ای از همان ابتدا در همه این جبنه‌ها ماهر نبوده و به مرور زمان مهارت کسب کرده است. سعی کنید خودتان را ارتقاء بدهید و با تمرین و تکرار بکوشید تا پروژه‌های بیشتری را در دست بگیرید و رضایت کارفرما را جلب نمایید. دیری نمی‌گذرد که می‌توانید خود را در دسته نویسنده‌های آزادکار حرفه‌ای بگنجانید و از این کار لذت ببرید.
